ZA NAMI 21 MARCA – PIERWSZY DZIEŃ KALENDARZOWEJ WIOSNY

Przyczyną występowania pór roku są zjawiska astronomiczne, za pomocą astronomii jest definiowane ich rozpoczęcie i zakończenie. Astronomowie wyróżnili na orbicie Ziemi cztery punkty, które opisują oś rotacji Ziemi względem Słońca. Są to dwa punkty przesilenia: Raka i Koziorożca, oraz dwa punkty równonocny: Barana i Wagi.

Astronomiczna wiosna rozpoczyna się w momencie zrównania długości dnia z nocą, zwanego równonocną wiosenną, a kończy w momencie przesilenia letniego. Gdy Ziemia znajduje się w punkcie Wagi, a Słońce w punkcie Barana to mamy początek wiosny. Dzieje się to zazwyczaj około 20 marca, jednakże co roku w innym momencie.

Dokładna chwila rozpoczęcia wiosny za każdym razem jest nieco inna, co wiąże się m.in. z tym, ze kalendarz obejmuje całkowitą liczbę dni w ciągu roku, a pełny obieg Ziemi wokół słońca zajmuje 365,24 dnia.

Pierwszy dzień kalendarzowej wiosny przypada – jak co roku 21 marca

-korzystano z artykułu: dr. Piotr A.DYBCZYŃSKI z Instytutu Obserwatorium Astronomicznego UAM w Poznaniu – „Astronomia a pory roku” – artykuł prasowy;

Tekst i Fot-Andrzej Masłowski