46. ROCZNICA WYBORU ARCYBISKUPA KRAKOWSKIEGO KARDYNAŁA KAROLA WOJTYŁY NA PAPIEŻA – 16 PAŹDZIERNIKA 1978 – 16 PAŹDZIERNIKA 2024
„Naród, który nie szanuje swej przeszłości nie zasługuje na szacunek
teraźniejszości i nie ma prawa do przyszłości”– Józef PIŁSUDSKI
…
W środę 16 października br. przypada 46. rocznica wyboru „kardynała z Krakowa” – Karola WOJTYŁY na Papieża.
Zanim Metropolita Krakowski Kardynał Karol WOJTYŁA przybrał imię
Jan Paweł II, w tamten październikowy, poniedziałkowy wieczór
popłynęły w Świat słowa, które wypowiedział kardynał diakon Pericle
FELICJI. Wygłosił on formułę: „…Annuntio vobis gaudium magnum:
Habemus Papam! Eminentissimum ac reverendissimum Dominum,
Dominum Carolum Sanctæ Romanæ Ecclesiæ Cardinalem Wojtyła, qui
sibi nomen imposuit Ioannis Pauli…”, która potwierdziła, że kolegium
kardynalskie dokonało wyboru 264 papieża, i że został nim polski
kardynał z Krakowa.
O kulisach wyboru, którego dokonali kardynałowie napisano wiele.
Znamienne jest, że 58 letni biskup Karol WOJTYŁA był pierwszym od
455 lat papieżem spoza Włoch. Jego wybór był niósł z sobą radość i
nadzieję, szczególnie wśród ludzi „za Żelazną Kurtyną” – wśród narodów
ujarzmionych, zniewolonych i uciskanych przesz sowieckie imperium zła.
Szczególny wyraz i przesłanie niosły ze sobą słowa Papieża
wypowiedziane „do całego Świata” w trakcie pontyfikalnej Eucharystii na
Placu Świętego Piotra 22 października 1978 roku. Jan Paweł II wołał do
zgromadzonych, ale także do tych, którzy słuchali jego słów na całym
Świecie za pośrednictwem mediów: „…Nie lękajcie się! Otwórzcie,
otwórzcie na oścież drzwi Chrystusowi…”.
…
W trakcie „polskich pielgrzymek” Jan Paweł II zwracał się bezpośrednio
do rodaków, widząc problemy, które pojawiały się i narastały w Polsce w
„ostatniej dekadzie komunistycznych rządów” – od października 1978 do
wyborów kontraktowych w czerwcu 1989 roku, jak również w trakcie
„transformacji ustrojowe” – od czerwca 1989 do 2005 roku.
W trakcie tych „masowych katechez”, kiedy słuchały go tysiące rodaków
Jan Paweł II starał się diagnozować współczesne problemy świata,
wskazywał cele i kierunki, starał się budzić sumienia. W trakcie tych
„rekolekcji dla rodaków” Papież wzmacniał w zniewolonych przez
komunistów rodakach pragnienie prawdziwej wolności, inspirował do
budowy „frontu wolnych serc”, które będą zdolne zerwać kajdany
komunistycznego zniewolenia. Jednocześnie Papież ostrzegał przed
„cywilizacją śmierci”.
W pamięci starszego pokolenia :) pozostaną słowa wypowiedziane w
trakcie pierwszej pielgrzymki Papieża do Ojczyzny w czerwcu 1979 roku –
45 lat temu, rok przed powstaniem „pierwszej Solidarności” – to wówczas,
w przeddzień Uroczystości Zesłania Ducha Świętego Jan Paweł II wołał w
trakcie Eucharystii na warszawskim placu Zwycięstwa: „…Niech zstąpi
Duch Twój i odnowi oblicze Ziemi. Tej Ziemi! …” Słowa te były słowami
nadziei i wiary, że Polska może być Wolna.
Także w trakcie tej pierwszej pielgrzymki, na krakowskich Błoniach Jan
Paweł II mówił o naszej narodowej tożsamości, o chrześcijańskich
korzeniach z których wyrasta nasz Naród, o tysiącletnich dziejach naszej
Ojczyzny. Papież pytał: „…Czy można odepchnąć to wszystko? Czy
można powiedzieć »nie«? Czy można odrzucić Chrystusa i wszystko to,
co On wniósł w dzieje człowieka? Oczywiście, że można. Człowiek jest
wolny. Człowiek może powiedzieć Bogu: nie. Człowiek może powiedzieć
Chrystusowi : nie. Ale – pytanie zasadnicze; czy wolno? I w imię czego
»wolno«? Jakie argumenty rozumu, jaką wartość woli i serca można
sobie samemu i bliźnim, i rodakom, i narodowi, ażeby odrzucić, ażeby
powiedzieć »nie« temu, czym wszyscy żyliśmy przez tysiąc lat?! Temu,
co stworzyło podstawę naszej tożsamości i zawsze ją stanowiło …”.
W trakcie „katechezy do Narodu” wygłoszonej na Błoniach Jan Paweł II
prosił także rodaków o zachowanie narodowego i chrześcijańskiego
dziedzictwa: „… Zanim stąd odejdę, proszę Was, abyście całe to duchowe
dziedzictwo, któremu na imię »Polska«, raz jeszcze przyjęli z wiarą,
nadzieją i miłością – taką jaką zaszczepia w nas Chrystus na chrzcie
świętym, abyście nigdy nie zwątpili i nie znużyli się, i nie zniechęcili,
abyście nie podcinali sami tych korzeni z których wyrastamy. Proszę
Was, abyście mieli ufność nawet wbrew każdej swojej słabości, abyście
szukali zawsze duchowej mocy u Tego, u którego tyle pokoleń naszych
ojców i matek ja znajdowało, abyście od Niego nigdy nie odstąpili,
abyście nigdy nie utracili tej wolności ducha, do której On »wyzwala«
człowieka, abyście nigdy nie wzgardzili tą Miłością, która jest
»największa«, która się wyraziła przez Krzyż, a bez której życie ludzkie
nie ma ani korzenia ani sensu…”.
W trakcie trzeciej „pielgrzymki do Ojczyzny” w czerwcu 1987 roku Papież
przemawiał na Westerplatte, gdzie zwrócił się do młodych. Mówiąc do
nich przypomniał o konieczności stawiania sobie wysokich wymagań,
unikania „bylejakości” w życiu. Jan Paweł II mówiąc do młodych wzywał
ich, by bronili wartości, pozostawali wierni własnemu sumieniu, nie
dezerterowali w obliczu pojawiających się trudności i przeciwności losu.
Papież mówił: „…Każdy z Was młodzi przyjaciele, znajduje też w życiu
jakieś swoje »Westerplatte«. Jakiś wymiar zadań, które musi podjąć i
wypełnić. Jakąś słuszną sprawę, o którą nie może nie walczyć. Jakiś
obowiązek powinność, od której nie może się uchylić. Nie można
»zdezerterować«. Wreszcie jakiś porządek prawd i wartości, które
trzeba »utrzymać« i »obronić«, tak jak to Westerplatte, w sobie i wokół
siebie. Tak, obronić – dla siebie i dla innych…”.
W trakcie czwartej pielgrzymki Jana Pawła II do Ojczyzny w czerwcu
1991 roku – a pierwszej po „kontraktowych wyborach z czerwca 1989
roku” Papież mówił o zagrożeniach jakie stają przed Narodem, który
„zachłysnął się” wolnością. Papież dostrzegał niewłaściwy kierunek, w
którym zmierza Polska, przypominał o duchu solidarności, o
sprawiedliwości i wartościach, które powinny kształtować nasz kraj. W
trakcie przemówienia w Masłowie k. Kielc Jan Paweł II tak mówił o
Polsce: „… To jest moja Matka, ta Ojczyzna! To są moi bracia i siostry! I
zrozumcie, wy wszyscy, którzy lekkomyślnie podchodzicie do tych
spraw, zrozumcie, ze te sprawy nie mogą mnie nie obchodzić, nie mogą
mnie nie boleć…”.
W czerwcu 1997 roku Papież przybył ponownie od Polski. W trakcie
katechezy wygłoszonej w Kaliszu stanął – po raz kolejny w trakcie swoich
wystąpień – w obronie życia nienarodzonych Papież mówił: „… Z tego
miejsca raz jeszcze powtarzam to, co powiedziałem w październiku
ubiegłego roku: „naród, który zabija własne dzieci, staje się narodem
bez przyszłości”. Wierzcie mi, że było mi łatwo to powiedzieć z myślą o
moim narodzie. Bo ja pragnę dla niego przyszłości, wspaniałej
przyszłości. Potrzebna jest przeto powszechna mobilizacja sumień i
wspólny wysiłek etyczny, aby wprowadzić w czyn wielką strategie
obrony życia. Dziś świat stał się areną bitwy o życie. Trwa walka
między cywilizacja życia a cywilizacją śmierci. Dlatego tak ważne jest
budowanie „kultury życia”: tworzenia dzieł i wzorców kulturowych,
które będą podkreślały wielkość i godność ludzkiego życia: zakładanie
instytucji naukowych i oświatowych, które będą promowały
prawdziwą wizje osoby ludzkiej, życia małżeńskiego i rodzinnego:
tworzenia środowisk wcielających w praktykę codziennego życia miłość
miłosierną, którą Bóg obdarza każdego człowieka, zwłaszcza człowieka
cierpiącego, słabego, ubogiego i nienarodzonego…”.
W trakcie tej samej pielgrzymki, w „Słowie Bożym” wygłoszonego do
zgromadzonych w Zakopanem pod Wielką Krokwią wskazując na krzyż
na Giewoncie wołał „… I ten Krzyż mówi całej Polsce: Sursum Corda! W
górę serca…”. W trakcie homilii Papież wołał o obronę Wiary, o obronę
Krzyża także w sferze publicznej: „… Brońcie Krzyża, nie pozwólcie, aby
Imię Boże było obrażane w waszych sercach, w życiu społecznym i
rodzinnym. Dziękujemy Bożej Opaczności za to, ze Krzyż powrócił do
szkół, urzędów publicznych, szpitali. Niech on tam pozostanie! Niech
przypomina o naszej chrześcijańskiej godności i narodowej tożsamości,
o tym, kim jesteśmy i dokąd zmierzamy, i gdzie są nasze korzenie. Niech
przypomina nam o miłości Boga do człowieka, która w krzyżu znalazła
swój najgłębszy wyraz…”.
Jakże obecnie – w jesieni 2024 roku – te Papieskie nauki i wezwania stają
się aktualne. W czasie zmasowanej nagonki na rodzinę, na Kościół –
wyznawców Chrystusa – prowadzonej dziś w sposób zorganizowany przez
obecnie rządzących liberałów i postkomunistów, którzy „pałą i uchwałą”
umacniają swoją władzę.
Wiosną 2023 roku lewackie i postkomunistyczne środowiska Polski,
wspierane przez akolitów z Zachodniej Europy, wrogie Polsce media
przypuściły zmasowany atak na osobę Świętego Jana Pawła II. Celem
tego ataku była dyskredytacja i uderzenie w dobre imię naszego rodaka,
który przez lata był „głową kościoła katolickiego”. Znamienne jest, że do
„chóru oszczerców” dołączyli ci, którzy przez lata podawali się za
„przyjaciół papieża, wiernych jego naukom uczniów”.
Historycy podkreślają, że biskup Rzymu Karol WOJTYŁA, amerykański
Prezydent Ronald REAGAN i brytyjska Premier Margaret THATCHER,
byli osobami dzięki zaangażowaniu i determinacji których upadł sowiecki
system komunistyczny, który zniewalał kraje Europy Wschodniej. …
opracował a.m.
bibliografia:
-Jan Paweł II „Dar i Tajemnica” – wydawnictwo Św. Stanisława BM – Kraków 1996,
-Jan Paweł II „Wstańcie, chodźmy” – wydawnictwo Św. Stanisława BM – Kraków
2004,
-Jan Paweł II „Pamięć i tożsamość” – wydawnictwo Znak – Kraków 2005,
-Marzena NYKIEL „»Habemus papam« i co dalej? Gdzie jesteśmy po czterech
dekadach od wyboru papieża Polaka? Co zostawił nam Jan Paweł II i co z tym
zrobiliśmy” – artykuł – wPolityce.pl 16.10.2020r. –
https://wpolityce.pl/kosciol/522269-habemus-papam-i-co-dalej-gdzie-jestesmy-po-
4-dekadach
-„Jan Paweł II w obronie życia – wybór wypowiedzi w czasie pielgrzymek” – artykuł
– Narodowe Sanktuarium im. Świętego Józefa w Kaliszu –
https://www.swietyjozef.kalisz.pl/OtoczmyTroskaZycie/8.html
-„Jan Paweł II na Westerplatte” – artykuł – Muzeum II Wojny Światowej –
https://muzeum1939.pl/jan-pawel-ii-na-westerplatte/timeline/222.html
-„Wizyta Św. Jana Pawła II w Zakopanem” – artykuł – Sanktuarium Narodowe
Matki Bożej Fatimskiej Zakopane-Krzeptówki – https://smbf.pl/sw-jan-pawel-
ii/wizyta-sw-jana-pawla-ii/
-„XLVII ZWYCZAJNA SESJA RADY GMINY LUBIEŃ – UCHWAŁA W SPRAWIE
OBRONY DOBREGO IMIENIA NASZEGO RODAKA I PATRONA MAŁOPOLSKI ŚW.
JANA PAWŁA II” | Skomielna.info – archiwum
Dodaj komentarz