84.ROCZNICA SOWIECKIEJ INWAZJI NA POLSKĘ 17 WRZEŚNIA 1939 – 17 WRZEŚNIA 2023

„Naród, który nie szanuje swej przeszłości nie zasługuje na szacunek teraźniejszości i nie ma prawa do przyszłości”– Józef PIŁSUDSKI

W niedzielę 17 września br. mija 84. rocznica sowieckiej napaści Polskę. Sowieci wywiązując się ze swoich sojuszniczych zobowiązań

wobec Niemiec i uderzyli w niedzielny poranek na walczącą samotnie z niemieckim i słowackim najazdem Polskę. Rozpoczęta we wczesnych godzinach rannych sowiecka inwazja ukazała prawdziwe oblicze zaborczego „czerwonego sowieckiego imperium”, które dołączyło do zwycięzców w rozpalonym właśnie w swoich zachodnich granic konflikcie „państw imperialistycznych”.

Sowiecka machina wojenna przetoczyła się przez Wschodnie Kresy II Rzeczypospolitej powstrzymywana jedynie przez nieliczne jednostki Korpusu Ochrony Pogranicza, Wojska Polskiego i organizacje samoobrony. Do legendy przeszła bohaterska obrona Grodna, bitwy, jaką z sowiecka Armią Czerwoną stoczyli żołnierze Korpusu Ochrony Pogranicza broniąc rejonu umocnionego Sarny, a także o bojach jednostek KOP pod Szackiem i Wytycznem, bitew żołnierzy Wojska Polskiego pod Kodziowcami, (bitwa 101.Pułku Ułanów), pod Jabłonią i Parczewem (bitwy Samodzielnej Grupy Operacyjnej „Polesie” dowodzonej przez generała Franciszka KLEEBERGA).

Sowiecka Czerwona Armia w czasie swojego „oswobodzicielskiego pochodu” przez Polskie Kresy wspierana była aktywnie przez nielojalne wobec swojej Ojczyzny mniejszości narodowe. Jak napisał profesor Tomasz STRZEMBOSZ „…Ludność żydowska, w tym zwłaszcza młodzież, oraz miejska biedota, wzięła masowy udział w powitaniu wojska sowieckiego. Z bronią w ręku…” Pamiętać w tym miejscu należy o roli, jaką w tych tragicznych dla Rzeczypospolitej dniach września 1939 roku odegrały złożone w większości z żydowskiej mniejszości narodowej komunistyczne bojówki, które nie tylko dokonywały napadów na mniejsze oddziały wojskowe, ale posuwały się do wszelkich okrucieństw: morderstw, gwałtów, grabieży wobec swoich polskich sąsiadów. Pamiętać należy o niechlubnej roli, jaką członkowie tej narodowej mniejszości odegrali w trakcie całej „pierwszej” sowieckiej okupacji tych polskich ziem (od 17 września 1939 roku do 22 czerwca 1941 roku) zasilając szeregi sowieckiej milicji, NKWD czy też zwyczajnie donosząc na Polaków.

Symbolicznym zakończeniem dokonanego wspólnie przez Niemców i Sowietów podboju II Rzeczypospolitej była defilada wojsk obydwu agresorów, jaka miała miejsce w Brześciu nad Bugiem dnia 22 września 1939 roku (przed Heinzem GUDERIANEM i Siemionem KRIWOSZEINEM). Po wspólnej defiladzie zdobyty przez niemiecki wehrmacht Brześć przekazany został sowietom.

Tragiczne były losy polskich mieszkańców Kresów II Rzeczypospolitej. Polacy poddani zostali eksterminacji przez czerwonych zaborców. W bezludne obszary sowieckiej Rosji zesłane zostało kolejne pokolenie „Polskich Tułaczy” – znawcy tematu podają liczbę 1.500.000 osób. Nielicznym z nich udało się wyjść „z domu niewoli” z Armią Polska na Wschodzie dowodzoną przez generała Władysława ANDERSA (ewakuacje do Persji: 24 marca – 5 kwietnia 1942r, 19 – 31 sierpnia 1942r.), część wróciła także z idącą ze wschodu a sformowaną przez komunistów ze Związku Patriotów Polskich 1.Dywizją im. Tadeusza KOŚCIUSZKI (jednostka tzw. „ludowego” Wojska Polskiego).

Większość z deportowanych została na zawsze w bezkresach sowieckiej Rosji – jak ci zamordowani przez oprawców z NKWD w Katyniu, Charkowie i Twerze, bądź zamęczeni, zmarli z wycieńczenia pracą ponad siły z głodu i zimna w innych bezimiennych niejednokrotnie miejscach Golgoty Wschodu.

Sowiecka agresja z dnia 17 września 1939 roku, oraz zbrodnie na naszym narodzie dokonane przez sowieckich najeźdźców była przemilczana przez cały okres PRL-u. PZPR – sowiecka agentura w Polsce i jej zbrojne ramię SB robiła wszystko, aby prawda o sowieckich zbrodniach z tamtego czasu i lat następnych nie ujrzała światła dziennego, by była białą plamą w naszej narodowej historii. O niewypowiedzianej wojnie, która rozpoczęła się sowiecką agresja 17 września 1939 roku, sowieckich zbrodniach, jakie za sobą napaść ta pociągnęła zaczęto oficjalnie mówić po 1989 roku.

W niedzielę 13 września 2020 roku na elewacji kościoła pod wezwaniem Świętego Sebastiana w Skomielnej Białej odsłonięta została uroczyście tablica „W HOŁDZIE OBROŃCOM RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ OFIAROM SOWIECKICH ZBRODNI”, na której upamiętniono związanych z naszą miejscowością obrońców Rzeczypospolitej: płk Wojciecha WÓJCIKA – dowódcę 1.Pułku Piechoty Korpusu Ochrony Pogranicza, Andrzeja WÓLCZYŃSKIEGO – żołnierza 78.Pułku Piechoty Wojska Polskiego, st. post. Policji Państwowej Józefa ŁOPATĘ – we wrześniu 1939’ pełnił służbę na posterunku w Krasniczynie.

Tablice upamiętniające obronę Kresów II Rzeczypospolitej przed sowieckim najazdem we wrześniu 1939 roku znajdują się na Grobie Nieznanego Żołnierza w Warszawie.

Od 2013 roku dzień 17 września obchodzony jest w Polsce jako Dzień Sybiraka – uchwałę w tej sprawie podjął Sejm RP a projekt uchwały wraz z uzasadnieniem przygotowali posłowie Prawa i Sprawiedliwości.

opracował a.m.

bibliografia

I. w formacie drukowanym:

1.Piotr ŁYSAKOWSKI „Kłamstwo Katyńskie” – Biuletyn IPN nr 5-6/2005;

2.Czeaław GRZELAK „Szack Wytyczno 1939” – Bellona – Warszawa 2001;

3.Vladimir BESHANOV „Czerwony Blitzkrieg” – Inicjał – Warszawa 2008;

4.Tadeusz A. KISIELEWSKI „Katyń zbrodnia i kłamstwo” – Rebis – Poznań 2008;

5.Krzysztof SYCHOWICZ „Bezpieka wobec odradzającej się pamięci Katynia” – Biuletyn IPN nr 4/2010;

6.Józef CZAPSKI „Na nieludzkiej ziemi” – Znak – Kraków 2011;

7.Stanisław JACZYŃSKI „Ocaleni od zagłady losy oficerów polskich ocalałych z masakry katyńskiej” – Bellona – Warszawa 2012;

8.Mark SOŁONIN „Pranie mózgu Fałszywa historie Wielkiej Wojny” – Rebis – Poznań 2013;

9.Wojciech WŁODARKIEWICZ „Polesie 1939” – Bellona – Warszawa 2014;

10.Henryk Stańczyk, Stefan ZWOLIŃSKI „Wojsko Berlinga i Żymierskiego 1943-1945” – Oficyna Wydawnicza Rytm – Warszawa 2015;

11.Norman DWVIES „Szlak Nadziei” – Rasikon Press – Warszawa 2020;

12. „Polegli niepokonani” – artykuł 17.04.1990r.- Rzeczpospolita;

13.Tomasz STRZĘBOSZ „Przemilczana kolaboracja” – artykuł 27.01.2001r. – Rzeczpospolita;

II. w formacie elektronicznym:

14.Andrzej FEDOROWICZ „Strzały z Czerwonego Bagna” – artykuł – Focus z dn. 7.04.2010r. – https://www.focus.pl

.