83.ROCZNICA SOWIECKIEJ NAPAŚCI NA POLSKĘ 17.09.1939r. – 17 .09.2022r.
„Naród, który nie szanuje swej przeszłości nie zasługuje na szacunek teraźniejszości i nie ma prawa do przyszłości”- Józef PIŁSUDSKI
17 września mija 83.rocznica sowieckiej napaści na Polskę. Inwazja rozpoczęła we
wczesnych godzinach rannych w niedziele 17 września 1939 roku. Sowieci wywiązali się ze swoich sojuszniczych zobowiązań wobec Niemiec napadając zdradziecko na Polskę.
Napaść sowietów była następstwem tajnego protokołu do zawartego 23 sierpnia 1939 roku sowiecko-niemieckiego traktatu zwanego paktem RIBENTROP-MOŁOTOW, który był skierowany przeciw Polsce, państwom bałtyckim (Litwa, Łotwa, Estonia, Finlandia) i krajom Europy Wschodniej (Rumunia). Dawał on „europejskim totalitaryzmem” – komunistycznej rosji sowieckiej i Niemcom HITLERA „prawo” do podziału tej części Europy na swoje strefy wpływów.
Do walki z sowietami atakującymi Rzeczypospolitą stanęły nieliczne oddziały strzegące „bezpiecznej” wschodniej granicy. Byli to przede wszystkim żołnierze Korpusu Ochrony Pogranicza, jednostki Samodzielnej Grupy Operacyjnej „Polesie”, a także garnizony miast i ośrodki zapasowe formujących się na wschodzie jednostek Wojska Polskiego. Walczących z bolszewikami wspierane polscy mieszkańców tych ziem, grupy samoobrony i harcerze. Sowiecka machina wojenna przetoczyła się przez Wschodnie Kresy II Rzeczypospolitej wspierana aktywnie przez nielojalne wobec swojej Ojczyzny mniejszości narodowe. Jak napisał profesor Tomasz STRZEMBOSZ „…Ludność żydowska, w tym zwłaszcza młodzież, oraz miejska biedota, wzięła masowy udział w powitaniu wojska sowieckiego. Z bronią w ręku. …” Pamiętać należy o roli, jaką w tych tragicznych dla Rzeczypospolitej dniach odegrały złożone w większości z żydowskiej mniejszości narodowej komunistyczne bojówki, które nie tylko dokonywały napadów na mniejsze oddziały Wojska Polskiego, ale posuwały się do wszelkich okrucieństw: morderstw, gwałtów, grabieży wobec mieszkańców Kresów będących Polakami. Pamiętać należy o niechlubnej roli, jaką członkowie narodowych mniejszości (żydowskiej, białoruskiej i ukraińskiej) odegrali w trakcie całej „pierwszej” sowieckiej okupacji tych polskich ziem (od 17 września 1939 roku do 22 czerwca 1941 roku) zasilając szeregi sowieckiej milicji, NKWD czy też zwyczajnie donosząc na swoich polskich sąsiadów. To przedstawiciele żydowskiej mniejszości narodowej oraz komunistyczni aktywiści z tzw. Komunistycznej Partii Zachodniej Białorusi i Komunistycznej Partii Zachodniej Ukrainy odpowiedzialni są za sporządzenie „niezbędnych” bolszewikom list wywózkowych, które posłużyły w trakcie kolejnych czterech wielkich deportacji w głąb związku sowieckiego polskich mieszkańców Kresów Wschodnich (10 luty 1940r., 9-13 kwiecień 1940r., 29.czerwiec 1940r., 20 czerwiec 1941r.) – deportacje te objęły, jak szacują historycy 1.200.00 – 1.800.00 osób.
Pamiętając o tych „zasługach mniejszości żydowskiej dla budowy ojczyzny światowego proletariatu” należy patrzeć na wydarzenia, jakie miały miejsce na terenach zagarniętych we wrześniu 1939 roku przez sowietów, w tym na Kresach Wschodnich latem 1941 roku, gdy „czerwoni władcy” uciekali w popłochu na wschód, a ziemie te zajmował niemiecki Wehrmacht.
Sowieci zagarnęli ponad połowę terytorium II Rzeczypospolitej, a rozpoczęta 17 września 1939r. bolszewicka okupacja Wschodnich Kresów na zawsze zmieniła ich oblicze.
W wyniku sowieckiej inwazji na bezludne obszary sowieckiej Rosji zesłane zostało kolejne pokolenie Naszych rodaków. Większość z nich na zawsze pozostała „w śniegach Sybiru”. Niewielka część zesłańców wyszła z rosji z Armią Polską na Wschodzie dowodzoną przez generała Władysława ANDERSA (ewakuacje do Persji: 24 marca – 5 kwietnia 1942r, 19 – 31 sierpnia 1942r.). Ci co przeżyli trudy pobytu na „nieludzkiej ziemi” opuszczali kraj bolszewików po zakończeniu działań wojennych w ramach umów komunistów rządzących tzw. PRL-em z władzami sowieckimi.
Skutkiem sowieckiej napaści z 17 września 1939 roku, są wszystkie zdarzenia, które dzisiaj nazywamy Golgotą Wschodu.
Pamiętajmy o zamordowanych przez oprawców z NKWD na podstawie decyzji bolszewickiej wierchuszki z 5 marca 1940 r. bez mała 22 tysiącach ofiar: oficerach Wojska Polskiego, Korpusu Ochrony Pogranicza, funkcjonariuszach Policji Państwowej, których groby znajdują się w Katyniu, Charkowie i Miednoje. Zamęczonych, zmarłych z wycieńczenia pracą ponad siły, z głodu i zimna w obozach „archipelagu GUŁ-ag”, wielu innych bezimiennych – niejednokrotnie miejscach zasłania i męczeństwa.
Sowiecka agresja z dnia 17 września 1939 roku, oraz zbrodnie na naszym narodzie dokonane przez bolszewickich najeźdźców była przemilczana przez cały okres tzw. PRL-u. PZPR (polska zjednoczona partia robotnicza) – sowiecka agentura w Polsce i jej zbrojne ramię sb-cja robiła wszystko, aby prawda o sowieckich zbrodniach nie ujrzała światła dziennego – by były białą plamą w naszej narodowej historii. O niewypowiedzianej wojnie, która rozpoczęła się sowiecką agresja 17 września 1939 roku i o sowieckim ludobójstwie zaczęto oficjalnie mówić po 1989 roku.
Od 2013 roku dzień 17 września obchodzony jest w Polsce jako Dzień Sybiraka – uchwałę w tej sprawie podjął Sejm RP a projekt uchwały wraz z uzasadnieniem przygotowali posłowie Prawa i Sprawiedliwości.
W piątkowy wieczór 16 września br. przedstawiciele Komitetu Społecznego im. Św. Sebastiana w Skomielnej Białej wciągnęli na maszt flagę państwową przy obelisku upamiętniającym tragiczne wydarzenia, jakie rozegrały się w naszej miejscowości 3 września 1939 roku, oraz zapalili znicze przy pamiątkowej tablicy „W HOŁDZIE OBROŃCOM RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ OFIAROM SOWIECKICH ZBRODNI”.
Na tablicy odsłoniętej w Skomielnej Białej 13 września 2020 roku upamiętniono:
-posterunkowy Policji Państwowej Józef ŁOPATA syn Feliksa i Reginy z domu HANDZEL. Urodził się 16 lipca 1911r. w Skomielnej Białej, w latach 1917-1924 uczęszczał do Szkoły Ludowej Dwuklasowej Mieszanej w Skomielnej Białej. Następnie w latach 1929-1933 uczył się w Państwowej Szkole Przemysłu Drzewnego w Zakopanem (dziś jest to Zespół Szkół Plastycznych im. Antoniego KENARA). W szkole rozwijał swoje zainteresowania sztuka regionalną, ukończył kurs budowy skrzypiec, rzeźbił, wędrował po górach, był członkiem Związku Strzeleckiego i Harcerstwa. Po ukończeniu szkoły w Zakopanem odbył służbę wojskową. Służył w 12.Puku Piechoty w Wadowicach, gdzie został skierowany na przeszkolenie podoficerskie do Krakowa. W 1937 roku, po odbyciu służby wojskowej wstąpił do Policji Państwowej. Dnia 1 czerwca 1938 roku ukończył Centralną Szkołę Policji Państwowej w Mostach Wielkich. Przydzielony do województwa lubelskiego i skierowany na Posterunek w Krasnymstawie. Od dnia 15 maja 1939r. przeniesiony na Posterunek w Krasniczynie pow. krasnostawski i tam służył we wrześniu 1939 roku…
Więzień obozu specjalnego NKWD w Ostaszkowie, zamordowany w Kalininie, spoczywa na Cmentarzu Wojennym w Miednoje.
-ppłk piechoty Wojciech Stanisław WÓJCIK syn Józefa i Katarzyny z domu PORĘBSKA. Urodził się 23 kwietnia 1897r. w Krakowie. Żołnierz Legionów Polskich oraz IV.Dywizji Strzelców gen. ŻELIGOWSKIEGO, ranny w walkach na Kubaniu. W WP od 1919, przydzielony do 51.Pułku Piechoty. Uczestnik wojny 1919-1921. Po wojnie służył w Dowództwie Okręgu Korpusu VI jako kierownik referatu Wychowania Fizycznego i Przysposobienia Wojskowego oraz w 52.Pułku Piechoty jako dowódca baonu. W 1939 dowódca 1.Pułku Piechoty Korpusu Ochrony Pogranicza, który walczył w pierwszych dniach września 1939r. w bitwie w Beskidzie Wyspowym – sztab 1.Pułku Piechoty Korpusu Ochrony Pogranicza w ostatnich dniach sierpnia oraz 1 września 1939 roku pracował na plebani w Skomielnej Białej.
Po zakończeniu walk w Beskidzie Wyspowym 1.Pułk Piechoty KOP, przeprawił się przez Dunajec i zosta włączony w skład 21.Dywizji Piechoty Górskiej generała Józefa KUSTRONIA. Dowodzona przez płk Wojciecha WÓJCIKA jednostka poniosła ciężkie straty w bitwie pod Dachnowem 16 września 1939 roku. Pułkownik dostał się do sowieckiej niewoli w lasach w okolicach Hrebennego. Pułkownik Wojciech WÓJCIK odznaczony był: Krzyżem Wojennym Virtuti Militari 5 kl., Krzyżem Niepodległości, Krzyżem Walecznych 4-o krotnie, medalami za walki 1918–1921 i 10-lecia.
Więzień obozu specjalnego NKWD w Starobielsku, zamordowany w Charkowie, spoczywa na Cmentarzu Wojennym Piatichatki.
-por. Andrzej WÓLCZYŃSKI syn Antoniego i Łucji z domu SIWCOŃ. Urodził się 21 października 1911r. w Seredzicach, powiat Iłża. Pracował w 78.Puku Piechoty w Baranowiczach. Dnia 16 sierpnia 1938 roku poślubił Marię z domu MRUGACZ, która pochodziła z Jordanowa, mieli syna Andrzeja, który urodził się w marcu 1939 roku w Baranowiczach. Do niewoli sowieckiej wzięty podczas marszu ku granicy rumuńskiej.
Więzień obozu specjalnego NKWD w Kozielsku, zamordowany w lesie Katyńskim, spoczywa na Cmentarzu Wojennym w Katyniu.
Opracowanie -Andrzej Masłowski
Wykorzystałem:
I.opracowania
1.Piotr ŁYSAKOWSKI „Kłamstwo Katyńskie” – Biuletyn IPN nr 5-6/2005;
2.Tadeusz A. KISIELEWSKI „Katyń zbrodnia i kłamstwo” – Rebis – Poznań 2008;
3.Vladimir BESHANOV „Czerwony Blitzkrieg” – Inicjał – Warszawa 2008;
4.Krzysztof SYCHOWICZ „Bezpieka wobec odradzającej się pamięci Katynia” – Biuletyn IPN nr 4/2010;
5.Józef CZAPSKI „Na nieludzkiej ziemi” – Znak – Kraków 2011;
6.Stanisław JACZYŃSKI „Ocaleni od zagłady losy oficerów polskich ocalałych z masakry katyńskiej” – Bellona – Warszawa 2012;
7.Mark SOŁONIN „Pranie mózgu Fałszywa historie Wielkiej Wojny” – Rebis – Poznań 2013;
8.Henryk Stańczyk, Stefan ZWOLIŃSKI „Wojsko Berlinga i Żymierskiego 1943-1945” – Oficyna Wydawnicza Rytm – Warszawa 2015;9
9.Norman DWVIES „Szlak Nadziei” – Rasikon Press – Warszawa 2020;
10. „Polegli niepokonani” – artykuł 17.04.1990r.- Rzeczpospolita;
11.Tomasz STRZĘBOSZ „Przemilczana kolaboracja” – artykuł 27.01.2001r. – Rzeczpospolita;
II.w formacie elektronicznym
12.Łukasz ZIELIŃSKI „Zbrodnia z tajemnicą” – artykuł 2.03.2020r.- Polska Zbrojna;
http://www.polska-zbrojna.pl/home/articleshow/30498?t=Zbrodnia-z-tajemnica
13.Sławomir KALBARCZYK „Zbrodnia Katyńska w kręgu prawdy i kłamstwa” Instytut Pamięci Narodowej Komisja Ścigania Zbrodni Przeciwko Narodowi Polskiemu Warszawa 2010
https://pamiec.pl/ftp/pamiec_ebooki/Zbrodnia_katynska.pdf
14.„Sowiecko-niemiecki rozbiór Polski i Europy Środkowej – od wojny do wojny” – artykuł z16.09.2009r. – Rzeczpospolita;
https://www.rp.pl/historia/art15411181-sowiecko-niemiecki-rozbior-polski-i-europy-srodkowej-od-wojny-do-wojny
15.„Uroczyste odsłonięcie i poświęcenie tablicy »W HOŁDZIE OBROŃCOM RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ OFIAROM SOWIECKICH ZBRODNI« – zdjęcia” skomielna.info – artykuł z dn.13.09.2020r.
17.informacja dot. płk Wojciecha WÓJCIKA opracowana na podstawie biografii ze strony Muzeum Polskich Formacji Granicznych im. mjr Władysława RAGINISA napisana przez płk Jacka KOZAKA z PSG w Lubyczy Królewskiej,
https://muzeumsg.strazgraniczna.pl/muz/formacje-ochrony-granic/biografie/1918-1939/kadra/u-z/wojciech-wojcik/24662,Wojciech-Wojcik.html
[/img]
Dodaj komentarz