APEL KOMENDY WOJEWÓDZKIEJ POLICJI I MAŁOPOLSKIEGO URZĘDU WOJEWÓDZKIEGO O ROZWAGĘ

W ostatnim czasie mieliśmy do czynienia z kilkoma sytuacjami, które wymagają naszego komentarza.

Przykład pierwszy. Od jednej z redakcji otrzymujemy informację, jakoby w pewnej małopolskiej miejscowości stały zasieki, a miejscowość ta została odizolowana od reszty świata. Tę informację redakcja miała otrzymać od swojego czytelnika. Żadna ze służb nie

uruchomiła jednak opisanych działań. W teren zostaje wysłany patrol Policji. Zgłoszenie okazuje się fałszywe.

Przykład drugi. W jednej z małopolskich miejscowości z SOR-u ucieka pacjent, u którego lekarz podejrzewa zakażenie koronawirusem. SOR oczywiście musi zostać zdezynfekowany, a grupa osób z tzw. kontaktu zostaje objęta kwarantanną. Pacjent przekracza granicę, Policja poszukuje go, a informację o sytuacji przekazuje do służb drugiego kraju, gdzie mężczyzna zostaje zlokalizowany i poddany kwarantannie.

Przykład trzeci. Na jednym z SOR-ów pacjent czekający na swoją kolej, podaje informację, że podejrzewa u siebie koronawirusa, bo „w ostatnim czasie był we Włoszech”. W toku wywiadu epidemicznego i medycznego okazuje się, że nie był… Ale nie chciało mu się czekać w kolejce…

Każdy z tych przykładów ma wspólny mianownik: odpowiedzialność. A dokładniej – jej brak.

To nie jest jednak tak, że tego typu działania są tylko aktem nierozwagi, bezmyślności czy głupim żartem. Zwracamy uwagę, że w każdym z tych przypadków możemy mieć również do czynienia z naruszeniem prawa. Nie można niepotrzebnie nikogo narażać, jeśli lekarze stwierdzą u kogoś podejrzenie choroby zakaźnej (może to naruszać przepisy art. 116 kodeksu wykroczeń, art. 161 czy 165 kodeksu karnego). I nie można składać fałszywych zawiadomień czy publikować fake newsów o zagrożeniu (art. 224a kodeksu karnego).

Nieprzestrzeganie wskazań służby zdrowia. Art. 116 kodeksu wykroczeń.

§ 1. Kto, wiedząc o tym, że:

1) jest chory na gruźlicę, chorobę weneryczną lub inną chorobę zakaźną albo podejrzany o tę chorobę,

2) styka się z chorym na chorobę określoną w punkcie 1 lub z podejrzanym o to, że jest chory na gruźlicę lub inną chorobę zakaźną,

3) jest nosicielem zarazków choroby określonej w punkcie 1 lub podejrzanym o nosicielstwo, nie przestrzega nakazów lub zakazów zawartych w przepisach o zapobieganiu tym chorobom lub o ich zwalczaniu albo nie przestrzega wskazań lub zarządzeń leczniczych wydanych na podstawie tych przepisów przez organy służby zdrowia, podlega karze grzywny /do 5000 zł/ albo karze nagany.

Fałszywe zawiadomienie o zagrożeniu. Art. 224a kodeksu karnego.

Kto wiedząc, że zagrożenie nie istnieje, zawiadamia o zdarzeniu, które zagraża życiu lub zdrowiu wielu osób lub mieniu w znacznych rozmiarach lub stwarza sytuację, mającą wywołać przekonanie o istnieniu takiego zagrożenia, czym wywołuje czynność instytucji użyteczności publicznej lub organu ochrony bezpieczeństwa, porządku publicznego lub zdrowia mającą na celu uchylenie zagrożenia, podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8.

Narażenie na zarażenie. Art. 161 kodeksu karnego.

§ 2. Kto, wiedząc, że jest dotknięty chorobą weneryczną lub zakaźną, ciężką chorobą nieuleczalną lub realnie zagrażającą życiu, naraża bezpośrednio inną osobę na zarażenie taką chorobą, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku.

Sprowadzenie niebezpieczeństwa powszechnego. Art. 165. kodeksu karnego.

§ 1. Kto sprowadza niebezpieczeństwo dla życia lub zdrowia wielu osób albo dla mienia w wielkich rozmiarach:

1) powodując zagrożenie epidemiologiczne lub szerzenie się choroby zakaźnej albo zarazy zwierzęcej lub roślinnej,

2) wyrabiając lub wprowadzając do obrotu szkodliwe dla zdrowia substancje, środki spożywcze lub inne artykuły powszechnego użytku lub też środki farmaceutyczne nie odpowiadające obowiązującym warunkom jakości, (…)

5) działając w inny sposób w okolicznościach szczególnie niebezpiecznych, podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8.

§ 2.Jeżeli sprawca działa nieumyślnie, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.

§ 3. Jeżeli następstwem czynu określonego w § 1 jest śmierć człowieka lub ciężki uszczerbek na zdrowiu wielu osób, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od lat 2 do 12.

§ 4. Jeżeli następstwem czynu określonego w § 2 jest śmierć człowieka lub ciężki uszczerbek na zdrowiu wielu osób, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8.

Źródło-KWP