OBCHODY 3 MAJA W SKOMIELNEJ BIAŁEJ

Bogarodzico, Polski Królowo, Weź w swą opiekę kraj nasz na nowo.
Przed Twoim tronem czoła schylamy na Jasnej Górze, u Ostrej Bramy.
Berło rzucone Tyś pochwyciła, Naród rozbity Tyś zjednoczyła.

Spełnione śluby Kazimierzowe, Korona Królów zdobi Twą głowę.
Do Ciebie Matko naród woła:
Weź w Swą opiekę miasta i sioła
I dom mieszkalny i każdą strzechę
Wlej w serca nasze siłę, pociechę.
Do Ciebie Matko rzewne łzy płyną
Zajmij się Matko każdą rodziną
Każdym cierpiącym, każda sierotą
Ze łzami Mario prosimy o to.

W deszczowy piątek 3 maja br. o godzinie 11.00 w kościele pod wezwaniem Świętego Sebastiana odprawiona została koncelebrowana Msza Święta w intencji Ojczyzny, w 228 rocznicę uchwalenia Konstytucji 3 Maja, w intencji druhów OSP w Skomielnej Białej z okazji przypadającego 4 maja święta patrona strażaków Świętego Floriana.
Eucharystii przewodniczył proboszcz ksiądz kanonik Ryszard PAWLUŚ, koncelebrował ksiądz rodak Józef MACIOŁ. Okolicznościową homilie wygłosił ksiądz Ryszard PAWLUŚ. Przypomniał w niej o Ślubach króla Jana Kazimierza (złożonych w czasie potopu szwedzkiego 1 kwietnia 1656 roku w katedrze we Lwowie), pierwszej koronacji obrazu jasnogórskiego w dniu 8 września 1717, Jasnogórskich Ślubach Narodu Polskiego z 26 sierpnia 1956 (wg tekstu opracowanego przez Prymasa Tysiąclecia Stefana WYSZYŃSKIEGO w trakcie jego aresztowania przez komunistów w latach 50-tych i pobytu w Prudniku i w Komańczy), oraz o znakach czasów współczesnych (płonąca katedra Notre-Dame). W Słowie skierowanym do wiernych ksiądz nawiązał do słów z Ewangelii wg Św. Łukasza „… A lud stał i patrzył…” (Łk 23,35).
Na zakończenie Mszy Świętą celebrans podziękował przybyłym: pocztom sztandarowym Szkoły Podstawowej w Skomielnej Białej, Oddziału Związku Podhalan, strażaków OSP, Orkiestrze Dętej OSP, która grą uświetniła Eucharystię, oraz mieszkańcom i gościom.

Konstytucja 3 maja 1791 roku uchwalona została 228 lat temu, przez skonfederowany (wolny od liberum veto) Sejm Czteroletni. Ustawę Rządową, czyli Konstytucję 3 maja uchwalono w momencie, gdy będące „protektorem i gwarantem ustroju Rzeczypospolitej” Imperium Rosyjskie walczyło z Turcją i Szwecją. Rzeczypospolita w myśl nowej konstytucji stała się monarchią konstytucyjną. Konstytucja likwidowała wady ustroju szlacheckiej I Rzeczypospolitej: wolną elekcję, liberum veto, ograniczała demokrację szlachecka (odbierając prawo głosu gołocie – szlachcie nie posiadającej ziemi) zrównała politycznie mieszczan ze szlachtą, brała pod ochronę chłopów.
Przeciw zmianom, które niosła ze sobą Konstytucja majowa wystąpiła grupa możnych pod przewodnictwem Stanisława Szczęsnego POTOCKIEGO i Ksawerego BRANICKIEGO, Seweryna RZEWUSKIEGO, którzy udali się na dwór rosyjski, gdzie złożyli propozycję zorganizowania konfederacji przeciw Konstytucji 3 maja i popierającej ją królowi Stanisławowi Augustowi. Konfederację zawiązano 27 kwietnia 1792 roku w Petersburgu ogłoszono jej akt w dniu 14 maja 1792 roku w miejscowości Targowica nad granicą rosyjską.
18 maja 1792 r. ambasador rosyjski Jakow BUŁHAKOW wręczył polskim władzom notę obwieszczającą interwencję, którą określono mianem „przyjacielskiej, sąsiedzkiej pomocy” prowadzącej do obrony wolności i przywrócenia legalnej władzy w Polsce.

Tego samego dnia 98 tysięcy wojsko rosyjskie przekroczyło granice Rzeczpospolitej. Pod względem liczebności, uzbrojenia, a także doświadczenia bojowego, wojsko polskie wystawione w obronie Konstytucji 3 maja znacznie ustępowało armii rosyjskiej – liczyło ok. 60 tysięcy, z czego niemal połowę stanowiła armia rezerwowa.
Największe bitwy stoczono pod Mirem i Zieleńcami ( na pamiątkę tego zwycięstwa król Stanisław August ustanowił Order Virtuti Militari). W lipcu rozegrała się nierozstrzygnięta bitwa pod Dubienką, gdzie Polacy powstrzymywali czterokrotnie większe siły rosyjskie – w bitwie tej wsławił się generał Tadeusz KOŚCIUSZKO – bohater amerykańskiej wojny o niepodległość.
Z powodu nie wywiązania się Prus z umowy sojuszniczej z 1790 roku wojna przybrała nie korzystny dla Polaków obrót. W sytuacji wojskowej przewagi Rosjan, król jako głównodowodzący armia Rzeczypospolitej uznał dalszy opór za bezcelowy. Po uzyskaniu zapewnienia, że Imperium Rosyjskie zachowa integralność terytorialną Rzeczypospolitej, mając nadzieję, że uda się zachować część „zdobyczy” Konstytucji 3 maja, król zdecydował o zaprzestaniu działań wojennych, przystąpił także do konfederacji targowickiej.
Na znak protestu przeciw chwiejnej postawie króla do dymisji podali się dowodzący Wojskiem Polskim książę Józef PONIATOWSKI i generał Tadeusz KOŚCIUSZKO, na emigrację (w dużej części do Saksonii) udali się liczni przeciwnicy konfederacji targowickiej w tym marszałek Sejmu Stanisław MAŁACHOWSKI i Ignacy POTOCKI.
Następstwem klęski w wojnie polsko-rosyjskiej w obronie Konstytucji 3 maja był dokonany w styczniu 1793 roku II rozbiór Polski dokonały go: Imperium Rosyjskie – „protektor i gwarant ustroju Rzeczypospolitej” i „sojusznicze” Prusy, które nie wywiązały się ze zobowiązań sojuszniczych, gdy na Warszawę maszerowały rosyjskie armie. Zwołany do Grodna Sejm – zdominowany przez targowiczan zatwierdził decyzję zaborców.
Historia osadziła twórców i popleczników konfederacji targowickiej – nazwani zostali oni zdrajcami, ich postępek stał się synonimem zaprzedania dobra Ojczyzny prywatnym interesom, to ci zdrajcy zwrócili się do „protektorki i gwarant ustroju Rzeczypospolitej” z prośbą o interwencje zbrojną przeciw własnemu narodowi.
Według Ignacego POTOCKIEGO i Hugona KOŁŁĄTAJA współautorów Konstytucji 3 maja – Konstytucja była „ostatnią wolą i testamentem gasnącej Ojczyzny”.
Przed Mszą Świętą o godzinie 11.00 delegacja Komitetu Społecznego im. Świętego Sebastiana w Skomielnej Białej zapaliła znicze przed obeliskiem upamiętniającym tragiczne wydarzenia jakie rozegrały się w Skomielnej Białej dnia 3 września 1939 roku. Fot-Zbyszek Kraus