17 WRZEŚNIA – 79 ROCZNICA SOWIECKIEJ INWAZJI NA POLSKĘ

 

W poniedziałek 17 września br. mija 79 rocznica sowieckiej napaści Polskę. Sowieci wywiązując się ze swoich sojuszniczych zobowiązań wobec III Rzeszy uderzyli o świcie na walczącą samotnie z niemieckim i słowackim najazdem Polskę. Rozpoczęta we wczesnych godzinach rannych sowiecka

inwazja ukazała prawdziwe oblicze zaborczego „czerwonego sowieckiego imperium”, które dołączyło do zwycięzców w rozpalonym właśnie w swoich zachodnich granic konflikcie „państw imperialistycznych”.
Sowiecka machina wojenna przetoczyła się przez Wschodnie Kresy II Rzeczypospolitej powstrzymywana jedynie przez nieliczne jednostki Korpusu Ochrony Pogranicza, Wojska Polskiego i organizacje samoobrony. Do legendy przeszła bohaterska obrona Grodna, bitwy, jaką z sowiecka Armią Czerwoną stoczyli żołnierze Korpusu Ochrony Pogranicza broniąc rejonu umocnionego Sarny, a także o bojach jednostek KOP pod Szackiem i Wytycznem, bitew żołnierzy Wojska Polskiego pod Kodziowcami, (bitwa 101.Pułku Ułanów), pod Jabłonią i Wilanowem (bitwy Samodzielnej Grupy Operacyjnej „Polesie” dowodzonej przez generała Franciszka KLEEBERGA).
Symbolicznym zakończeniem dokonanego wspólnie przez Niemców i Sowietów podboju II Rzeczypospolitej była defilada wojsk obydwu agresorów, jaka miała miejsce w Brześciu nad Bugiem dnia 22 września 1939 roku (przed Heinzem GUDERIANEM i Siemionem KRIWOSZEINEM). Po wspólnej defiladzie zdobyty przez niemiecki wehrmacht Brześć przekazany został sowietom.
Tragiczne były losy polskich mieszkańców Kresów II Rzeczypospolitej. Polacy poddani zostali eksterminacji przez czerwonych zaborców. W bezludne obszary sowieckiej Rosji zesłane zostało kolejne pokolenie „Polskich Tułaczy” – znawcy tematu podają liczbę 1.500.000 osób. Nielicznym z nich udało się wyjść „z domu niewoli” z Armią Polska na Wschodzie dowodzoną przez generała Władysława ANDERSA, część wróciła także z idącą ze wschodu a sformowaną przez komunistów ze Związku Patriotów Polskich 1.Dywizją im. Tadeusza KOŚCIUSZKI (jednostka tzw. „ludowego” Wojska Polskiego).
Większość z deportowanych została na zawsze w bezkresach sowieckiej Rosji – jak ci zamordowani przez oprawców z NKWD w Katyniu, Charkowie i Twerze, bądź zamęczeni, zmarli z wycieńczenia pracą ponad siły z głodu i zimna w innych bezimiennych niejednokrotnie miejscach Golgoty Wschodu.
Sowiecka agresja z dnia 17 września 1939 roku, oraz zbrodnie na naszym narodzie dokonane przez sowieckich najeźdźców była przemilczana przez cały okres PRL-u. PZPR – sowiecka agentura w Polsce i jej zbrojne ramię SB robiła wszystko, aby prawda o sowieckich zbrodniach z tamtego czasu i lat następnych nie ujrzała światła dziennego, by była białą plamą w naszej narodowej historii. O niewypowiedzianej wojnie, która rozpoczęła się sowiecką agresja 17 września 1939 roku, sowieckich zbrodniach, jakie za sobą napaść ta pociągnęła zaczęto oficjalnie mówić po 1989 roku.
Od 2013 roku dzień 17 września obchodzony jest w Polsce jako Dzień Sybiraka – uchwałę w tej sprawie podjął Sejm RP a projekt uchwały wraz z uzasadnieniem przygotowali posłowie Prawa i Sprawiedliwości. Tekst-Andrzej Masłowski

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *