ŚWIĘTY MIKOŁAJ ODWIEDZA DZIECI W SKOMIELNEJ BIAŁEJ

W sobotę 8 grudnia br. w trakcie Mszy Świętej roratniej dzieci z naszej parafii odwiedził oczekiwany z niecierpliwością gość. Jak w trakcie kazania powiedział ks. Paweł CEMPURA przybył z terenu dzisiejszej Turcji i „z tego wynika opóźnienie w jego

przybyciu na czas” – spodziewany był już 6 grudnia w swoje święto. Mowa o Świętym Mikołaju.

W „Żywotach Świętych” opracowanych przez księdza J. A. ŁUKASZKIEWICZA a wydanych w 1902 roku w Krakowie o Świętym Mikołaju czytamy:

„…wielki jałmużnik i gorliwy pracownik winnicy Pańskiej urodził się w Patarze w Małej Azji. Rodzice wychowali go pobożnie i przyuczali od młodości rozdzielać jałmużnę wśród ubogich. W szkołach nie tylko celował w naukach, ale przede wszystkim w cnocie. … Obrał sobie stan duchowny. Gdy został kapłanem pracował gorliwie nad zbawieniem bliźnich i swoim własnym. Skromny, cichy, milczący, umartwiał się postami i pracą. Stryj jego zbudował klasztor i jemu oddał pod opiekę. Był znakomitym przełożonym zakonników, gdyż więcej przykładem niż słowem zaprawiał ich do cnoty. W 300 roku zmarli na zarazę jego rodzice zostawiając mu wielki majątek. Sprzedał go zaraz i rozdał ubogim. Pewien mieszczanin ubogi, trzy miał córki. Przez trzy noce z rzędu rzucał mu złoto, aby miał posag na wydanie odpowiednie córek. Kiedy wszystko rozdał udał się na pielgrzymkę do Ziemi Świętej i zamyślił iść na pustynię. Głos wewnętrzny ostrzegł go jednak, aby wracał między i pracował nad ich zbawieniem. Posłuchał i do ojczyzny powrócił.
Gdy wracając z pielgrzymki przybył do miasta Miry, byli w nim zgromadzeni biskupi okoliczni, radzący nad wyborem biskupa dla Miry. Zgodzono się obrać tego, kto pierwszy z rana do kościoła przyjdzie. Był nim Mikołaj i obrany został biskupem..
Sprawował urząd biskupi w Mirze gorliwie z wielkim pożytkiem dla kościoła.
Kiedy wybuchło prześladowanie chrześcijan za cesarza Dioklecjana, został uwięziony i wtrącony do więzienia. Otrzymał wolność dopiero za cesarza Konstantyna W(wielkiego). Wrócił więc zaraz do Miry i naprawiał szkody jakie wyrządziło pogaństwo w czasie jego nieobecności. Umacniał wiernych w wierze, wspierał ubogich, nawracał pogan i liczne budował kościoły dla Chrystusa. … Zmarł 6 grudnia 345 (roku) wsławiony licznymi cudami za życia i po śmierci …”

Ciało biskupa Mikołaja zostało pochowane ze czcią w Mirze, gdzie przetrwało do roku 1087. Dnia 9 maja 1087 roku zostało przewiezione do włoskiego miasta Bari. 29 września 1089 roku uroczyście poświęcił jego grobowiec w bazylice wystawionej ku jego czci papież bł. Urban II.
Cesarze i Papieże wznosili przez wieki liczne kościoły pod wezwaniem Świętego Mikołaja. W XIII wieku pojawił się zwyczaj rozdawania w szkołach, których patronem był Święty Mikołaja stypendiów i zapomóg.
O popularności Świętego Mikołaja świadczy fakt „zawłaszczenia go sobie” przez tzw. kulturę masową, zwyczaj przebierania się ludzi za Świętego Mikołaja i rozdawanie dzieciom prezentów.
W Rabce w 2004 roku powstał pomnik Świętego Mikołaja – szczególnie kochanego przez dzieci świętego. Tekst i Fot – Andrzej Masłowski